سیستم HVDC

 از خطوط انتقال HVDC می‌توان در برقراری اتصالات بسیار بلند بین تنها دو نقطه استفاده کرد، برای مثال اطراف اجتماعات دور افتاده سیبری، کانادا و شمال اسکاندیناوی که در این موارد کاربرد این سیستم دارای هزینه‌های کمتر از خطوط معمولی است و منطقی به نظر می‌رسد.

کابل‌های HVDC اغلب در مرزهای ملی و برای مبادلات توان به کار می‌روند. HVDC در اتصالات بین شبکه‌های ناسنکرون و کابل‌های زیر دریا کاربرد دارد. نیروگاه‌های بادی داخل آب نیز نیازمند کابل‌های زیر دریا هستند و توربین‌های آنها نیز ناسنکرون.

کابل زیر دریایی (Subsea Cable)

 یکی از مهمترین راهها و بسترهای زیر ساخت شبکه ارتباطات جهانی کابل های زیر دریایی می باشند و با توجه به اینکه حجم زیادی از سطح کره زمین را دریاها، اقیانوس ها و مرزهای آبی تشکیل می دهند استفاده از این گونه کابل ها بسیار مهم و  اجتناب ناپذیر است ، از طرفی دیگر دسترسی دشوار و هزینه های هنگفت تعمیرات متخصصین این صنعت را بر آن داشته تا تحت هیچ عنوان کیفیت را فدای حاشیه ها از جمله قیمت خرید کابل نکنند.
امروزه کابل های زیر دریایی روز به روز در حال تکامل هستند و این کابل ها با ساختمان های متنوع به شرح زیر ساخته و بهره برداری می شوند:
1⃣ کابل فیبر_نوری (جهت انتقال سیگنالهای مخابراتی )
2⃣  کابل قدرت (جهت انتقال نیرو)
3⃣ کابل میکس ( Cable systems یا Mix Cable ) جهت انتقال همزمان سیگنال های مخابراتی و انتقال نیرو
این کابل ها بایستی خصوصیات زیر را همواره داشته باشند:
1-    مقاومت بسیار بسیار بالا در برابر نفوذ پذیری در مقابل آب و فشار بالای اعمال دریا
2-    مقاومت بسیار بسیار بالا در برابر موادشیمیای، حلالها و مشتقات نفتی
3-    مقاومت بسیار بالا در برابر کشش های طولی
4-    مقاومت بسیار بالا در برابر ضربات مکانیکی
5-    مقاومت بسیار بالا در برابر جوندگان دریایی همچون کوسه ها
از دیگر خصوصیات این کابل ها به طول یک تکه و بدون استفاده  از مفصل آنها میتوان نام برد. همچنین گاهاً با توجه به حساسیت این کابل ها آن ها را با دو یا حتی سه لایه آرمور (محافظ مکانیکی) تولید می نمایند.

HVDC چیست

 HVDC یا سیستم های انتقال توان جریان مستقیم ولتاژ بالا، با سیستم های معمول جریان متناوب متفاوت است و به عنوان سیستمی برای انتقال توان های زیاد به کار می رود. این سیستم اولین بار در دهه 1930م در سوئد در ASEA به وجود آمد و اولین نصب تجاری آن در اتحاد جماهیر شوروی بین دو شهر مسکو و کاشیرا و نیز یک سیستم 10 تا 20 مگاواتی در گاتلند سوئد در سال 1954م انجام شد.