نیروگاه هسته ای و تاریخچه
نیروگاه هستهای به تأسیساتی صنعتی و نیروگاهی میگویند که بر پایهٔ فناوری هستهای و با کنترل فرایند شکافت هستهای، از گرمای تولید شدهٔ آن اقدام به تولید انرژی الکتریکی میکند. کنترل انرژی هستهای با حفظ تعادل در فرایند شکافت هستهای همراه است که با استفاده از گرمای تولیدی برای تولید بخار آب (مانند بیشتر نیروگاههای گرمایی) اقدام به چرخاندن توربینهای بخار و به دنبال آن ژنراتورها میکند.
تاریخچه نیروگاه_هسته_ای
انرژی هستهای نخستین بار به وسیله انریکو فرمی در سال ۱۹۳۴ در یکی از آزمایشگاههای دانشگاه شیکاگو تولید شد. این اتفاق زمانی رخ داد که تیم او مشغول بمباران کردن هسته اورانیوم با نوترون بودند. این پروژه (که با نام Chicago Pile-1 شناخته شد) با فوریت تمام در ۲ دسامبر ۱۹۴۲ به بهرهبرداری رسید و بعدها به بخشی از پروژه منهتن تبدیل شد. طی این پروژه رآکتورهای بزرگی را برای دستیابی به پلوتونیوم و استفاده از آن در سلاح هستهای در هانفورد واشینگتن راهاندازی کردند.
پس از جنگ جهانی دوم دولت ایالات متحده که میترسید پژوهشهای هستهای باعث گسترش دانش هستهای و در نتیجه سلاح هستهای شود کنترلهای سختگیرانهای در مورد پژوهشهای هستهای اعمال کرد و به طور کلی بیشتر پژوهشهای هستهای بر روی اهداف نظامی متمرکز شوند.
- ۱ نظر
- ۲۹ دی ۹۵ ، ۱۰:۵۴