تذکر در سیم کشی برق
کی از اشکالات بسیار مرسوم برقکاران(حتی حرفه ای!) در سیم کشی برق ساختمانها ، سری کردن مدارهای روشنائی(با سیم نمره 1.5 ) و مدارهای مربوط به پریز (با سیم نمره 2.5 )است .
در اینصورت تعداد سیمهای عبوری از لوله هایی که این مدارها را تغذیه می کنند (با احتساب سیمهای فاز روشنائی و پریز ، برگشت روشنائی و نول روشنائی و پریز و احتمالاً ارت مدار پریز )بیشتر از 5 سیم خواهد بود!
چنانچه فرض را بر 5 سیم بگذاریم و با لحاظ کردن دو ضریب کاهش جریان مجاز هادیها بواسطه افزایش دما مثلاً تا 45 درجه سانتیگراد (ضریب 0.79)در تابستان و تعداد سیمهای مجاور (ضریب 0.65)، به ضریب کاهش جریان 0.5135 می رسیم.
حال با توجه به اینکه سیمهای مورد استفاده عموماً از نوع افشان 1.5 یا 2.5 میلیمتر مربع هستند(هرچند استفاده از این سیمها بجز در مواردی که مجموع زوایای مدار سیم کشی 360 درجه باشد بدون سر سیم مجاز نمی باشد!) و حداکثر جریان مجاز سیمهای افشان در دمای 30 درجه سانتیگراد و بصورت تکی با مقطع 1.5 میلی متر مربع 16 آمپر و سیمهای با مقطع 2.5 میلیمتر مربع 21 آمپر است ، با لحاظ ضریب کاهش جریان 0.5135 جریان مجاز هادی مدارهای روشنائی به 8.216 آمپر و جریان مجاز هادیهای مدارهای پریز به 10.78 آمپر کاهش می یابد .حال آنکه در ابتدای این مدارها معمولاً از فیوزهای 16 آمپر استفاده می شود.
این کار بسیار خطرناک بوده و به مرور زمان موجب فرسودگی عایق سیمهای داخل لوله و نهایتاً اتصالی و آتش سوزی در این نوع سیم کشی ها می شود.
لذا ضروری است ناظرین برق ساختمانها در مرحله لوله گذاری به مالک و برقکار ساختمان دستور اکید به جداسازی مدارهای روشنائی و پریز از هم (جهت کاهش تعداد سیمهای موجود در لوله ها)و همچنین جداسازی فیوز حفاظت ابتدای آنها دهند تا در آینده از نظر حقوقی مسئولیتی به واسطه حوادث احتمالی متوجه آنها نشود.
(البته لازم بذکراست ضرایب ارایه شده با توجه به هندبوک های مختلف متفاوت می باشد
(علی دلفان - مدرس دانشگاه و عضو کمیته تخصصی برق لرستان)