تفاوت کنترل کننده توان UPFC با IPFC در خطوط انتقال

همان طور که از نام آنها پیداست،UPFC به معنای کنترل کننده یکپارچه توان و IPFC به معنای کنترل کننده میان خطی توان می باشند. در واقع کنترل کننده یکپارچه توان UPFC همانند IPFC است،با این تفاوت که UPFC در ابتدا و انتهای خطوط به عنوان کنترل کننده توان به کار می رود.اما IPFC در میان خطوط (در طول مسیر خط) جهت کنترل توان به کار می رود،یعنی IPFC در بین دو ترانسفورماتور تحریک خط و ترانسفورماتور افزاینده ولتاژ خط مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالی که UPFC ممکن است در بین دو ترانسفورماتور تحریک خط و همچنین افزاینده ولتاژ خط قرار نگیرد و بیشتر در ابتدا و انتهای خطوط انتقال به کار می رود.
تفاوت مهمی که در UPFC و IPFC وجود دارد این است که UPFC به دلیل قدرتمندی در تغییر استراتژی خود(جبرانسازهای سری و موازی)،می تواند در جریان توان رآکتیو و همچنین در ولتاژ و جریان تغییر دهنده زاویه،توانایی کنترلی زیادی داشته باشد که به عنوان فاصله یاب خطا در خطوط انتقال کاربرد فراوانی دارد.اما IPFC به عنوان جابجاگر فاز عمل خواهد کرد،به گونه ای که می تواند ولتاژ سری را طوری تزریق کند که با حفظ اندازه ولتاژ ارسالی(ژنراتور)،زاویه آن را جابجا می کند.
در شکل شماتیکی زیر تفاوت UPFC و IPFC را مشاهده می کنید:

FACTS در سیستم های قدرت

سیستم های انتقال AC انعطاف پذیر که به FACTS معروف می باشند مفهوم و ایده جدیدی است که برای تقویت کنترل پذیری و توسعه ظرفیت انتقال شبکه ها، بکارگیری و استفاده از کنترل کننده ها و ادوات الکترونیک قدرت را توصیه و تشویق می نمایند. در واقع سیستم های FACTS قادر هستند که پارامترها و مشخصه های خطوط انتقال مانند امپدانس سری، امپدانس شانت، زاویه فاز که بعنوان محدودیت اصلی بر سر راه افزایش ظرفیت شبکه عمل می نمایند، کنترل کنند.
ایده اساسی که پشت مفهوم FACTS وجود دارد توانا نمودن سیستم انتقال از طریق فعال نمودن عناصر و اجزاء آن می باشد. در واقع FACTS دارای نقش اساسی در افزایش انعطاف پذیری انتقال توان و امنیت پایداری دینامیک سیستم های قدرت می باشد.
کنترل کننده های FACTS با بکارگیری کنترل کننده های پر سرعت الکترونیک قدرت امکانات و قابلیت های زیر را برای سیستم قدرت ایجاد می نمایند.

• کنترل فلوی توان اکتیو بقسمی که بتواند انتقال و مقدار آن را در مسیرهای دلخواهی کنترل نماید.
• کنترل بارگیری خطوط انتقال تا نزدیکی های ظرفیت حرارتی آنها بقسمی که در عین اینکه از حداکثر ظرفیت خطوط استفاده میگردد اما مانع از اضافه بار آنها میشود. این امر باعث میشود که بواسطه افزایش توانائی انتقال توان بین نواحی، بتوان حاشیه رزرو تولید در سیستم را کاهش داد.
• میرائی نوسانات توان که در صورت عدم میرائی میتوانند باعث صدمه دیدن تجهیزات و محدود نمودن ظرفیت انتقال خطوط گردند.
• جلوگیری از توسعه و گسترش حوادث و خروج پی در پی تجهیزات از طریق محدود نمودن اثر خطاها و معیوب شدن تجهیزات